Tarihin büyük komutanlarından biri diğer mahkumları kışkırtıyor gerekçesiyle, bir mahkumu ölüme mahkum ettirdi. Mahkum idam sehpasına giderken kendi dilinden komutana ağza alınmayacak küfürler etti. Mahkumun ne dediğini merak eden komutan o dili bilen yaverine mahkumun neler söylediğini sordu. Yaveri de “Ben bir hata ettim. Suçumu kabul ediyorum. Siz adaletli ve merhametli bir komutan olarak biliniyorsunuz. Fakat beni cezalandırırsanız, zalim bir komutandan farkınız ne olur” diye, çevirdi. Komutan bu sözlerden hoşlandı ve mahkumun şaşkın bakışları altında onu bağışladı.
Fakat aynı dili çok iyi bilen bir başka yaveri, diğerini gözden düşürmek için hemen atıldı:
“Yalan ve yanlış çevirdi saygıdeğer komutanım. Bu mahkum o sözlerin hiçbirini söylemedi. Tam tersine size ağza alınmayacak küfürler etti.” Komutan bu yaverinin sözlerinden hoşlanmayarak şöyle söyledi: “Önceki yaverimin söylediği yalan, senin söylediğin doğrudan daha çok hoşuma gitti.”
Ve bağışlama kararından vazgeçmedi.